Een Braziliaanse vrouw die na decennia op zoek ging naar haar moeder heeft een wel heel vreemde ontdekking gedaan.
Ze blijkt nu getrouwd te zijn met haar eigen broer. Allebei waren ze als baby gedumpt door hun moeder, die Maria heette.
Nooit kwam het echter in hen op dat het om dezelfde persoon kon gaan. Tot een verschijning in een radioprogramma daar verandering in bracht, dat meldt de Daily Mirror.
Adriana (39) vertoefde enkel in haar eerste levensjaar bij haar moeder, vanaf toen nam haar vader de dagelijkse zorgen op zich.
Leandro (37) kreeg dan weer op z’n achtste te horen dat de vrouw die hem opvoedde niet zijn echte moeder was.
Dochter van zes jaar
Hij bleef de hele tijd in Sao Paulo, Adriana verhuisde om als huismeid te werken. Er volgde ook een huwelijk dat vijftien jaar zou duren, met als toetje drie kinderen erbovenop.
Tien jaar geleden kwam er echter een kink in de kabel en keerde Adriana terug naar haar geboortestad.
Na een tijdje liep ze daar de échte liefde van haar leven tegen het lijf: zeven jaar duurt de relatie met Leandro intussen al, samen hebben ze ook een zesjarige dochter.
”Als we dit op voorhand geweten zouden hebben, was het natuurlijk anders gegaan. Maar we wisten het niet en zijn verliefd op elkaar geworden”
– Adriana
Donderslag bij heldere hemel
De nieuwsgierigheid naar haar biologische moeder bleef Adriana echter prikkelen en dus contacteerde ze de makers van ‘The time is now’, een radioprogramma dat spoorloze familieleden weer bij elkaar brengt.
Met succes, want deze week volgde de grote reünie. Alleen had Adriana nooit verwacht dat dat gesprek haar wereld overhoop zou gooien. ‘Ik heb ook nog een zoon die me niet kent, zijn naam is Leandro’, onthulde de moeder daar.
‘Ongelooflijk wat je nu zegt, Leandro is mijn man’, reageerde Adriana heel emotioneel. “Nu ben ik bang dat hij me niet meer zal willen. Ik zie hem zo graag.”
‘Enkel de dood zal ons scheiden’
Zorgen om niets, bleek gelukkig al snel. ‘Enkel de dood zal ons scheiden’, verklaarde de Braziliaanse later.
‘Dit is gebeurd omdat God het zo wilde. Als we dit op voorhand geweten zouden hebben, was het natuurlijk anders gegaan.
Maar we wisten het niet en zijn verliefd op elkaar geworden. We vonden het grappig dat onze moeder dezelfde voornaam had, maar zo lopen er hier veel rond. We dachten dus dat het toeval was.’
“Tijdens een familiebijeenkomst hebben we verteld dat we man en vrouw blijven, wat anderen er ook over mogen denken. We hebben nog zo veel plannen samen.”
Het koppel neemt het hun moeder ook niet langer kwalijk dat ze hen aan hun lot overgelaten heeft, sterker nog: ze willen snel opnieuw afspreken.
