Wat bezielt iemand die ontucht pleegt met zijn 2-jarige dochter? Die vraag stond vandaag centraal bij het proces tegen een 38-jarige Nieuwegeiner. ,,Ik heb spijt, maar snap niet dat men mij als een monster ziet.’’
Zijn relatie is op de klippen gelopen. Hij is zijn huis kwijt. Dat geeft dikke stress. Op zijn werk zijn problemen.
Hij rookt veel wiet. Als hij in november 2014 op de zolderkamer van het huis van zijn ouders opgaat in webcams*ks, staat plotsklaps zijn 2-jarige dochter in de kamer.
Hij grijpt het moment niet aan om te stoppen en haar weg te sturen, maar vraagt haar hem te ‘helpen’. Ze moet hem aftr*kken en or*al bevr*digen.
Dat er dan een filmpje wordt gemaakt aan de andere kant van de chat, ontgaat de vader. Pas jaren later duikt de opname op in een Belgisch onderzoek.
Onderzoek naar de herkomst leidt de politie naar de Nieuwegeiner. Hij wordt in september 2020 aangehouden.
Onderbuikgevoel
Vandaag hoort hij een straf tegen zich eisen van dertig maanden celstraf, waarvan tien maanden voorwaardelijk.
Omdat hij eenmalig in de fout is gegaan, zegt het Openbaar Ministerie. Maar de officier van justitie zegt er óók nadrukkelijk bij een onderbuikgevoel te hebben.
Er zijn aanwijzingen – maar geen bewijzen – dat er vaker iets is voorgevallen. Dat baseert hij op chatgesprekken.
Daarin praat de Nieuwegeiner met twee jonge vrouwen. Zij blijken achteraf de opgepakte Belg te zijn die zich als vrouw voordoet.
In die gesprekken duikt het 2-jarige dochtertje wel degelijk regelmatig op in beeld, blijkt uit de teksten. De Nieuwegeiner vertelt uitgebreid wat hij met haar deed onder de douche. En zij bij hem.
”Ik heb schaam me diep, ik weet niet wat me bezielde die ene keer”
– Verdachte Nieuwegeiner
Uitgelokte en verzonnen verklaringen, zegt hij nu snikkend. ,,Echt, het is eenmalig gebeurd. Ik heb me in die chats uit laten lokken, wilde mijn dochtertje er niet bij betrekken.
Ze bleven aandringen. Dat het OM mij als monster wegzet, doet vreselijk veel pijn. Zo herken ik mezelf niet, zo herkent mijn omgeving mij niet.’’
En ja, hij heeft een zedenverleden. Trok zich in 2014 een keer af in de hal van zijn Nieuwegeinse flat, terwijl twee buurvrouwen het zagen.
,,Ik weet dat ik een probleem heb. Maar zo erg als het wordt voorgespiegeld… nee. Ik zie nu meer het nut van een behandeling in als toen. Ik wil een beter mens worden, zo goed als mogelijk.’’
Dieptedal
Omdat er geen bewijs is van meerdere ontuchtmomenten tussen vader en dochter moet het OM het houden bij een eis voor één vergrijp.
Maar dat het knaagt bij de officier van justitie is overduidelijk. ,,Waarom weigert u telefoons en laptops die wij niet kunnen inzien, open te maken?’’
De verdachte pareert dat hij de wachtwoorden niet meer weet. Maar dat is volgens de OvJ te makkelijk. ,,Eén telefoon kan gewoon open met uw vingerafdruk, en ook dat weigert u.’’
De Nieuwegeiner gaat om:,,Kijkt u er maar in dan. Ik heb schaam me diep. Ik weet niet wat me bezielde die ene keer. Ik zat in een dieptedal.’’
”Het is niet de vraag óf deze zaak zijn dochter gaat achtervolgen, maar wanneer”
– Raadsvrouw
Uit rapportages van gedragsdeskundigen blijkt dat de geboren Gorkummer snel dingen bagatelliseert. En dat blijkt ook op zitting.
Hij zegt te dromen van een nieuwe toekomst, waarin hij weer gewoon een leuke vader kan zijn voor zijn dochtertje.
Als hij hoort dat zijn ex bij de politie heeft geklaagd dat hij nog vaak belde na hun breuk, terwijl hij – aan het gehijg te horen – overduidelijk aan het m*sturberen was, gaat hij in de ontkenning.
Getekend voor het leven
Zijn ex vraagt namens hun dochter – ze is acht nu- 5000 euro schadevergoeding. Want, zo zegt hun raadsvrouw, dit is een zaak waar je stil van wordt.
,,Ze hoort haar vader te kunnen vertrouwen, maar hij heeft die taak aan de kant geschoven om op grove wijze zijn eigen behoeften te bevr*digen.
Het is niet de vraag of deze zaak zijn dochter gaat achtervolgen, maar wanneer. Ze is getekend voor het leven.’’
De rechtbank doet over twee weken uitspraak.
