Wat gebeurt er in jouw slaapkamer? In onze rubriek Slaapkamergeheimen spreekt Libelle iedere week een lezeres over haar s*ksleven.
Nicole (42): “We komen allebei uit een relatie waar geen intimiteit meer was. Dat willen we nooit meer laten gebeuren.”
Nicole (42): “Vorige week hebben we een vluggertje gehad. Wat er precies gebeurde weet ik niet, maar we pakten meteen een vibrator erbij en binnen een kwartier kwamen we allebei klaar.
Voor het eerst in de twee jaar dat we nu samen zijn, ging het zo snel. We nemen er normaal gesproken juist altijd veel tijd voor.
Zo’n anderhalf tot drie uur zijn we bezig. Een hele uitdaging om daar tijd en ruimte voor te vinden met twee huishoudens, twee co-ouderschappen en onregelmatig werk.
Gemiddeld lukt het ons zo’n eens per week om tot s*ks te komen. Ik vind dat een mooie hoeveelheid, zeker omdat het zo intens is.
We zijn er allebei waakzaam op ons s*ksleven niet te laten versloffen. We praten daar ook veel over, omdat we allebei uit een relatie komen waar geen intimiteit meer was. Dat willen we nooit meer laten gebeuren.
Ze hield de boot af
Ik leerde haar kennen bij het koor waar ik lid van was. Ze kwam binnen en ik dacht meteen te zien dat ze lesbisch was. Maar ze was niet echt mijn type, dacht ik toen.
Ze had een groot postuur en kleding die niet echt mijn smaak was. We gingen vaak met een groep vrouwen stappen en vroegen haar mee, maar ze hield de boot af.
Tot ze na lang aandringen toch een keertje meeging. De hele avond ontweken we elkaar zo’n beetje, maar helemaal op het eind begonnen we toch de dansen.
Zij had niet gedronken, maar ik had een behoorlijke slok op. Ik schijn gezegd te hebben dat ik zo verliefd op haar zou kunnen worden, maar eerlijk gezegd weet ik dat niet meer. Wel weet ik nog dat het leuk was en vertrouwd zo samen op die dansvloer.
Ik was open naar mijn vrouw
In de week erna zocht ze contact met me. Ze was in de war. Wat is er gebeurd tussen ons, wilde ze weten. Ik wist het niet precies, dacht dat het misschien gewoon de drank was.
Toen ik haar weer zag die week erna bij het koor, wist ik het wel. Ik vond haar leuk. Ik besprak thuis met mijn vrouw dat er iets aan de hand was. Ik wilde open zijn.
Niet meer monogaam
Mijn vrouw en ik waren al jaren niet intiem geweest, we hadden wel geprobeerd er iets aan te veranderen.
We deden trainingen, hebben een tantracursus geprobeerd en soms leefde het dan wel iets op.
Maar steeds weer kwamen we in ons oude patroon terecht: ik probeerde iets, en zij wees me af. Op het eind wilde ze zelfs geen knuffels meer van me.
Ik voelde me zo ongelukkig daarover. Had echt het idee gegijzeld te zijn in mijn eigen lijf. Mijn s*ksualiteit moest ik voor mijn vrouw bewaren, maar zij deed er niks mee. Dus lag alles stil.
Ik wilde de regie weer terug. Weer zelf de baas over mijn lichaam zijn. Toen ik mijn huidige vriendin steeds leuker begon te vinden, werd die drang sterker. Ik wilde niet meer monogaam zijn.
Open met elkaar
Mijn vriendin was ook getrouwd en deelde ook thuis wat er aan de hand was tussen ons. Haar vrouw leek er in eerste instantie niet zo’n moeite mee te hebben en gaf haar uiteindelijk akkoord om met mij naar bed te gaan.
En dus gingen wij na maanden om elkaar heen gedraaid te hebben, uiteindelijk met elkaar naar bed.
Oh die eerste keer was zo bijzonder. We kwamen niet klaar natuurlijk, daarvoor was het niet vertrouwd genoeg. Maar we waren zo open met elkaar, het ging allemaal vanzelf. Superfijn.
Kiezen voor geluk
Toen begon de worsteling. Hoe wil ik verder met mijn huwelijk? Los van elkaar hebben we een antwoord op die vraag gezocht.
We hebben zelfs een tijdje ons contact verbroken om zo zuiver mogelijk de afweging te kunnen maken.
Zij was er op een gegeven moment wel uit dat ze wilde scheiden, maar voor mij duurde dat veel langer.
Ik vond het zo’n heftige beslissing dat onze kinderen dan in een gebroken gezin moesten opgroeien.
Van de andere kant wilde ik ze ook meegeven dat je altijd mag en kunt kiezen voor geluk. Uiteindelijk heb ik daar ook voor gekozen.
Tuurlijk was het lastig met een nieuw huis vinden en alles te regelen, maar ik ben achteraf heel blij dat het zo gelopen is.
Het was wel intens, maar dat is onvermijdelijk als mensen uit elkaar gaan. Mijn kinderen wonen de helft van de tijd bij mij en de helft bij mijn ex-vrouw.
Dat gaat goed en ze zijn dol op mijn vriendin die in een ander huis woont met haar kinderen. Misschien gaan we ooit samen wel iets zoeken, maar voorlopig is het goed zo.
Eerst maar eens bijkomen van alles wat er is gebeurd. En genieten van de tijd die we samen weten te vinden.
Het klopt gewoon
In het begin voelde ik me afgewezen als ze niet meteen met mij naar bed wilde als ik haar zag. Die wond zit er nog wel. Maar ik besef inmiddels dat het niks met mij te maken heeft.
Zij heeft gewoon langer nodig om los te komen van haar moeder- en werkrol dan ik. Als we samen gaan wandelen of fietsen, trekt ze vanzelf meer naar me toe.
En uiteindelijk komen we altijd thuis. Waar we genieten van uren masseren en knuffelen en vrijen. Het klopt gewoon tussen ons. Ik kan me niet voorstellen dat die intimiteit ooit verdwijnt.”
