Waarschuwing: Dit artikel bevat schokkende foto’s die niet geschikt zijn voor gevoelige lezers.
De pijn op het gezicht van Emma Woodhouse terwijl ze het handje van haar dode babymeisje vasthoudt, is onbeschrijflijk.
De 27-jarige uit Lancaster in het VK leed na 29 weken zwangerschap een onverklaarbare placentabreuk en moest op 21 juni een spoedkeizersnede ondergaan. Jessica overleed tragisch, maar haar tweelingzusje Bella overleefde.
Emma zorgde nog twee weken lang voor haar doodgeboren dochter, ging met haar wandelen in de kinderwagen, zong liedjes voor haar en smeerde haar in met lotion.
Nu deelt Emma, die ook moeder is van Jack (5), Mickey (4) en de tweejarige Nicole, moedig haar hartverscheurende verhaal.
“Eenmaal ik mijn dochter Jess ontmoette, voelde ik meteen een rush van liefde. Ik wilde haar niet loslaten. Ik hield haar stevig vast en voelde haar huid tegen die van mij. Het was echt vredevol. Maar op een ding na – ze was dood.”
Jess – die een identieke tweelingzus Bella heeft – werd doodgeboren na 21 weken na een gecompliceerde zwangerschap.
Emma had namelijk een hartvormige baarmoeder die de ligging van de baby later in de zwangerschap beïnvloedt en het risico op vroeggeboortes verhoogt.
Twee weken voor het overlijden van Jess had een scan nog bevestigd dat de tweelingen gezond waren.
Nadat ze thuis een bloeding kreeg, werd ze overgebracht naar het ziekenhuis. Daar bleek dat de placenta van de baby gescheurd was.
Jess werd eerst geboren en kort daarop arriveerde Bella. Beide meisjes moesten na de bevalling gereanimeerd worden.
Bella werd gered en meteen naar de afdeling neonatale intensieve zorgen overgebracht, maar voor Jess was er geen hoop meer. De moeder zegt dat ze niemand iets verwijt, maar dat het gewoon “pech” was.
De moeder getuigt over het hartverscheurende moment waarop haar andere kinderen met de overleden Jess kennismaakten:
“De andere kinderen kwamen naar haar kijken. We hadden hen uitgelegd dat ze overleden was en vroegen aan het personeel hoe we hen moesten uitleggen dat ze er nog was.
Ze adviseerden om hen er op hun eigen manier mee te laten omgaan. Dus speelden de kinderen rond Jess en praatten met haar alsof ze nog leefde.”
“De jongste kinderen speelden met speelgoed en streelden haar wangetjes, terwijl Jack, die al begrijpt wat dood betekent, zachtaardiger was. ‘Ze is in de hemel’, zei hij en dat betekende zoveel voor ons.”
Het ziekenhuis stond toe dat de dode baby bij de moeder mocht blijven. De volgende twee weken zou ze haar verzorgen, wassen, insmeren met lotion en zelfs wandelingen maken in een kinderwagen.
“Ik maakte me zorgen wat mensen zouden zeggen als ze in de kinderwagen zouden kijken en zien dat ze niet bewoog. Maar dat deed niemand. En het was gewoon erg fijn om met haar te wandelen en normaal te voelen.”
“Ongeveer een week nadat Bella geboren was, kon haar beademingstube verwijderd worden en was ze goed genoeg om geknuffeld te worden.
Dus kon ik mijn twee meisjes voor de eerste keer samen in mijn armen houden. Het was zo’n prachtig moment.
De fotograaf kwam terug en maakte enkele foto’s van de twee meisjes samen zonder hun tubes.”
De begrafenis vond uiteindelijk plaats op 5 juli. Bella werd op 6 augustus uit het ziekenhuis ontslagen en de moeder keerde terug thuis naar een gezin van zes in plaats van zeven zoals ze gehoopt had.
De moeder zegt dat ze erg dankbaar is dat ze de kans kreeg om haar doodgeboren dochter Jess twee weken lang te leren kennen.
Emma zei: “Ik weet dat sommige mensen het raar vinden dat ik twee weken voor mijn dode kind zorgde, maar dat kan me niet schelen. Ze was een echte baby en ik wil dat mensen dat weten.”
Wat vind jij hiervan? Laat van je horen in de reacties en DEEL dit bericht met iedereen die je kent!
