Justitie in België heeft flinke celstraffen geëist tegen de ouders van een jongen met ADHD die dagelijks langdurig op zijn kamer werd opgesloten en niet naar het toilet mocht.
Volgens zijn vader en moeder deden ze dat om ’s avonds rustig televisie te kunnen kijken. Na een tip van klasgenoten viel de politie uiteindelijk binnen bij het gezin.
Daarbij werden op de stinkende en beschimmelde tienerkamer onder meer ettelijke plastic flessen met urine aangetroffen.
Het OM in België heeft vandaag voor de moeder een celstraf van 5 jaar geëist. De vader, die zijn vrouw niet durfde tegen te spreken, moet wat justitie betreft 30 maanden achter de tralies.
Het koppel uit de Belgische plaats Zwijndrecht wordt beschuldigd van ‘onmenselijke behandeling en vrijheidsberoving‘ van hun inmiddels 16-jarige zoon.
De officier van justitie hield , zo melden Belgische media, vandaag een vlammend betoog vol heftige details over wat zich binnen de muren van het huis afspeelde.
,,Elke avond om 20.00 uur moest de zoon naar zijn kamer. De deur ging dan op slot. Pas ‘s morgens tegen schooltijd werd de deur opengemaakt.
Volgens de moeder was haar zoon alleen op die manier in toom te houden. De jongen heeft een ADHD-stoornis. Hij zou alles stuk slaan en verbaal en fysiek agressief zijn.
De moeder was ‘s avonds doodmoe en wilde dan rustig televisie kijken, maar dat ging niet met de zoon aan haar zijde. Haar twee andere zonen (18 en 14 jaar) mochten wel mee tv-kijken”, aldus de aanklager.
Horloge
De zoon kon niet uit zijn kamer komen. Eén keer kroop hij via het raam en de regenpijp naar beneden om zijn behoefte te doen, maar de moeder was onverbiddelijk en zette een slot op het raam.
De jongen moest vanaf dat moment plassen in flessen. In de weekeinden vergat de werkloze moeder de deur soms te openen waardoor de zoon soms 20 uur opgesloten zat.
Omdat de jongen het begrip voor tijd begon te verliezen, kreeg hij een horloge van klasgenootjes. Maar dat pakte de moeder later weer af.
De moeder zit al vier maanden in voorarrest en voelt zich slachtoffer en in geen geval dader. Ze zegt hulp te hebben gezocht voor de gedragsproblemen van haar zoon en dat hulpverleners het gezin al na een paar maanden in de steek lieten.
De vrouw, die vandaag aangeslagen in de rechtbank verscheen, zit al vier maanden in voorarrest en blijft zich als slachtoffer profileren.
Ze had, zo zegt ze, wel hulp gezocht voor de ADHD-problematiek van haar zoon maar de hulpverleners lieten haar na enkele maanden in de steek.
De moeder vindt dat haar zoon overdrijft. ,,Als hij opgesloten zat en drie keer hard tegen de deur bonkte, deed ik heus wel open.
In geval van brand kon hij dus zijn kamer uit. Dat kan ik niet zeggen in mijn cel. Als ik tegen de deur stamp, blijft die gesloten.”
Ondervraging
De aanklager raadde de rechters vandaag aan naar het videoverhoor van de zoon te kijken. ,,De jongen was geen partij voor zijn manipulatieve moeder.
Pas na opmerkingen van de politie besefte hij dat het niet normaal was dat hij werd opgesloten. Hoelang zijn moeder hem al minderwaardig behandelde tegenover zijn twee broers, kon de jongen niet zeggen. Hij was zeer emotioneel tijdens de ondervraging en wil zijn moeder nooit meer zien.”
Voor de vader, die niet is aangehouden, was het OM milder. Hij was veel van huis, kon niet op tegen de dictator die zijn vrouw volgens justitie is en voerde gewillig al haar bevelen uit.
Hij gaf de zoon, als hij zat opgesloten, wel eens een boterham en draaide de schroeven van het raamslot iets los.
Daardoor had de jongen altijd een spleetje voor frisse lucht. De ouders beseffen inmiddels dat hun handelswijze niet door de beugel kan, maar ze leggen de schuld toch vooral bij hun zoon.
De vader: ,,We begrijpen nog steeds niet waarom wij moeten voorkomen.” De rechter neemt het echtpaar die houding kwalijk. ,,De hand in eigen boezem steken, dat doen jullie dus niet.”
De uitspraak was op 28 juni.
