De zestienjarige Sam Kanizay kwam zaterdag uit de zee aan het strand van Brighton in Melbourne met hevig bloedende benen.
Hij moest naar het ziekenhuis gevoerd worden. Experts stonden versteld, maar na onderzoek bleken het hongerige zeevlooien te zijn die Sams onderbenen aan het oppeuzelen waren.
Zeevlooien
Sam Kanizay wou zaterdag na het voetballen zijn benen wat laten weken in het koele zeewater aan het Dendy Street-strand in Brigthon bij Melbourne.
Een half uur later kwam hij er weer uit. “Hij zei dat hij zand aan zijn benen had en ging weer het water in”, getuigt zijn vader, Jarrod Kanizay.
Volgens Jarrod waren het helemaal geen zandkorrels maar kleine zandkleurige zeediertjes die aan de benen van zijn zoon zaten te knabbelden.
“Toen hij zijn slippers wou aantrekken zag hij het bloed aan zijn benen. Ze beten door Sams huid heen en deden hem stevig bloeden.”
Sam bleef maar bloeden en moest naar het ziekenhuis. Daar hadden ze geen idee van wat hem overkomen was.
“Er lag een serieuze plas bloed op de grond. Niemand had een verklaring. Ze belden allerlei deskundigen op, maar niemand kon het zeggen”, aldus Jarrod Kanizay.
De volgende avond ging Jarrod Kanizay terug naar het strand met een schepnet met vlees in. Zo kon hij de zeewezens vangen die volgens hem de daders zijn.
“Het is alleszins duidelijk dat ze dol op vlees zijn”, zegt hij in een video die hij daarna schoot.
We zien daarin een onsmakelijk spektakel met krioelende zeediertjes die stukjes vlees aan het verslinden zijn.
Dr Genefor Walker-Smith onderzocht de vangst van Jarrod Kanizay. De beten op Sams benen bleken afkomstig te zijn van duizenden kleine zeevlooien en niet van zeeluizen zoals aanvankelijk gedacht.
Zeevlooien zijn maar een halve tot een hele centimeter groot en vreten karkassen van vissen op de zeebodem op.
Ze komen meestal voor in ondiep water. Mogelijk stond Sam in het zeewater bij de restanten van een dode vis of trok een open wonde aan zijn benen de diertjes aan. “Een geval van op het verkeerde moment op de verkeerde plaats”, zegt Walker-Smith.
Zeevlooien spuiten mogelijk een antibloedstollingsmiddel in als ze bijten, wat zou verklaren waarom het bloeden bij Sam moeilijk te stoppen was.
De vleesetende beestjes zijn er altijd in het water, maar volgens Walker-Smith is het niet nodig het strand af te sluiten voor zwemmers. Ze zou er zelf gaan zwemmen: “Kijk alleen een beetje uit waar je je voeten zet”.
