Toen Bart (42) in zijn biologieboek Inspringen tot hierplaatjes zag van een piemel, dacht hij: zo groot? “Ik wist: dat gaat die van mij nooit worden.”
“Als kind viel het me tijdens zwemles op dat mijn penis kleiner was dan die van de rest. Maar verder stond ik daar niet zo bij stil.
Dat kwam meer tijdens de puberteit, omdat de mijne niet echt groeide. Toen ik in mijn biologieboek plaatjes zag van een piemel, dacht ik: zo groot? Dat gaat die van mij nooit worden.
Ook in porno was het altijd the bigger, the better, maar gelukkig wist ik al snel dat dat niet de realiteit was. Ik was zestien toen ik een relatie kreeg en mijn eerste seksuele ervaring had.
Ik merkte dat het wat moeilijker ging, dat bepaalde standjes niet konden vanwege mijn piemel. Tuurlijk vond ik dat jammer en baalde ik daarvan.
Tijdens die relatie was ik soms onzeker, maar toen we uit elkaar gingen, kwam de echte onzekerheid: ik merkte dat ik me schaamde voor mijn penis en durfde de stap om iemand te versieren minder snel te zetten.
Dat werd steeds erger. Ik wist dat als ik iemand zou versieren, dan misschien het moment van kleding uitdoen zou aanbreken en dat maakte me onzeker. Op dat moment werd ik namelijk terughoudend.”
Voldoen aan een ideaal
“Toen ik op mijn zesentwintigste ging studeren, heb ik een knop omgezet. Dat ging niet over één nacht ijs, maar mijn onzekerheid ebde langzaam weg.
Ik dacht: ik ga gewoon genieten, anders mis ik een hoop. Ik durfde weer vrouwen te versieren en had regelmatig seks.
Soms werd er een opmerking gemaakt, gebruikten bedpartners een verkleinwoord, zo van: ‘Leuk dingetje.’ Maar eigenlijk stoorde dat me niet, ik maakte dan gewoon een grapje terug. Ik stond er redelijk nuchter in.
Eén keer heb ik na een avond seks nooit meer iets gehoord, toen twijfelde ik wel of het aan mijn piemel lag.
Tijdens langere relaties begon ik er zelf weleens over. Dan vroeg ik: ‘Had je het fijner gevonden als ik een grote piemel had?’ Of vroeg ik of ze van groot of klein hield.
Het viel me op dat mijn partners het niet uitmaakte. Ik denk dat er bij vrouwen onderling een groepsdruk is dat grootte ertoe doet.
Net zoals van jongens wordt verwacht dat ze van grote tieten houden. Terwijl: in de praktijk maakt het niet uit, vindt een dame het misschien juist fijn dat ie niet te groot is.
De maatschappelijke druk om aan een ideaal te voldoen maakt het lastig. Mijn kleine penis heeft geen enorme impact op mijn leven gehad, maar ik ben er wel wat terughoudender door.
Dat heeft wél invloed gehad op mijn seksleven. Ik denk dat mannen met groot gereedschap meer zelfvertrouwen hebben.
Tegen-woordig zijn er operaties voor, maar ik wil niet onnodig risico lopen en heb mezelf inmiddels voor honderd procent geaccepteerd. Toch moeten we meer beelden zien van mannen met kleine piemels.
Een paar maanden geleden was er wat ophef over het programma Gewoon bloot, waarbij kinderen vragen aan naakte mensen mochten stellen.
Sommige mensen vonden het een verschrikkelijk programma, ik vond het juist goed. Er was ook een man met een kleine piemel en er was een vrouw met hangtieten.
Zo zien kinderen dat iedereen anders is. Want echt: size doesn’t matter, en je moet roeien met de riemen die je hebt.”
