De 19-jarige zoon van Alison Lapper, een prijswinnende artieste, werd dood aangetroffen.
Alison Lapper werd geboren zonder armen en benen en poseerde voor een van de meest bekende standbeelden in Londen, Trafalgar Square. Haar zoon was voor haar “haar mooiste kunstwerk”.
Parys werd alleen opgevoed door zijn mama Alison, terwijl ze carrière maakte als artieste en was pas 19 toen hij dood werd aangetroffen in een hotel in Worthing, Engeland.
Hij stierf aan een overdosis, meldt The Guardian. Parys leed aan angststoornissen en depressies als gevolg van pesten op school.
Dit verhaal is een geheugensteun aan ons allen, dat de wereld meer begrip en aardigheid kan gebruiken.
‘Mijn mirakel’
In een extract uit Alisons boek “My Life in My Hands”, gepubliceerd door The Guardian, vertelt ze over de euforie die ze voelde doen haar zoon geboren werd.
Ze had eerder al verschillende miskramen gehad en had de hoop opgegeven, maar toen raakte ze alsnog zwanger en beviel ze in 1999 van Parys.
“Toen mijn jongetje geboren werd was ik euforisch. Hij was gezond, schattig, hij was mijn mirakel.”
Alison schreef dit stuk toen Parys 5 jaar oud was. Ze beschrijft de angst die ze voelde omdat hij anders zou behandeld worden omwille van haar handicap.
“Mijn beperking was nooit een probleem voor onze relatie, maar sommige kinderen op zijn school pesten hem of maken gemene opmerkingen over zijn mama, en dat is moeilijk voor hem.”
Een gevolg van wat hij had meegemaakt
“Het maakt me zenuwachtig, maar ik weet dat we er samen uit geraken en geluk alles overwint. Altijd.”
Maar helaas gebeurde dat niet. Parys raakte verslaafd aan drugs omdat hij leed aan angst en depressie.
“Ik wil niet dat mijn zoon herinnerd word als junkie, een zoveelste drugsdood,” vertelt Alison aan The Sunday Times. “De drugs waren een gevolg van wat hij heeft doorgemaakt.”
Volgens het artikel moest hij op zijn zestiende al opgenomen worden voor mentale problemen en drugsproblemen, waardoor het als voor Alison niet makkelijk was als moeder.
Parys was bezorgd over de reacties van andere kinderen omwille van zijn gehandicapte moeder, en op zijn dertiende vroeg hij zijn moeder om niet meer naar school te gaan voor de oudercontacten. Uit schaamte, en angst om gepest te worden.
De Britse artieste vertelt dat toen ze samen naar school gingen en de kinderen hen samen zagen, hij “de volgende dag bijna verscheurd werd door de andere leerlingen.”
Alison werd verlaten door haar hele familie toen ze geboren werd met de aandoening focomelie.
Een dokter vertelde haar moeder ooit “dat ze haar dochter beter zou vergeten en aan door de staat zou laten opvoeden.”
Ondanks dat ze achtergelaten werd door haar familie en opgroeide in instellingen, waar zowel goede als slechte opvoeders waren, streefde Alison ernaar om artiest te worden.
Ze haalde een kunstdiploma aan de universiteit van Brighton en een erkenning van kunst door de Queen in 2003.
Eredoctoraat
Ze kocht een huis aan de kust en voedde haar zoon op als alleenstaande moeder. Ze kreeg zelfs een eredoctoraat in Brighton in 2014.
Alison poseerde voor de bekende sculptuur in Trafalgar Square in 2005, toen ze acht maanden zwanger was van Parys.
Parys’ leven werd verfilmd door de BBC voor de reeks “Child of Our Time”. Ze volgden 25 kinderen tot ze 20 werden, om meer te weten te komen over de ontwikkeling als kind.
Maar jammer genoeg haalde Parys nooit de twintig.
Deel dit aub om hulde te brengen over Parys, en aan alle andere jonge mensen die worstelen met mentale gezondheid.
We moeten kracht en liefde sturen naar deze moedige moeder omdat ze alles deed om haar zoon te beschermen, en op te voeden tot de gevoelige, prachtige ziel die hij was.
Rust in vrede, Parys.
